Voor de laatste keer keek hij om naar zijn zusje. Hij kon niet meer 24/7 op haar letten, en dat zou hij ook echt niet meer gaan doen. Hij had haar genoeg geleerd en daarbij was ze de apprentice van de healer, ze zou niet vechten of wat dan ook. Rustig deed hij zijn cap op en liep het hutje uit waarna hij niet meteen wist waar hij heen zo gaan, maar goed, hij zou vast op een interresante plek aankomen. Hij zorgde dat zijn handen vrij waren, dat er geen touwtjes of wat dan ook in de weg zaten als hij zijn geheime messen moest gebruiken. Dat was vrijwel het enige waar hij mee vocht. Een zwaard was veel te lang en onhandig, een pistool, was hij ook gewoon niet zo blij mee, een pijl en boog kon hij nog mee leven maar zijn verborgen messen werkte gewoon het beste. Even liet Daryl zijn ogen rond gaan op waar hij eigenlijk geland was. Hij keek naar het gat voor zich, hij hield zijn hoofd eigenlijk altijd licht naar beneden zodat je door zijn cap zijn ogen niet zag. Maar hij wist hoe ver het was, hij wist ook dat hij er als zijn wederhelft makkelijk overheen kwam. Maar net voor hij in zijn Leeuwenvorm wou gaan kwam er een ander voor hem terecht. Die meteen in een meisje terug schoot. Toen die een stapje achteruit zette schoot zijn eigenlijk meteen naar voren om haar arm vast te pakken. 'Kijk uit dat je er niet meteen in valt' zei hij even.

De man die voor haar stond greep haar arm vast als reactie. Dat was maar goed ook, haar voeten stonden net aan de rand van de afgrond. 'Kijk uit dat je er niet meteen in valt,' zei de man. Kort knikte Sena waarna ze een stukje vooruit liep. Op die manier kon ze niet meer vallen. "Danku," zei Sena zachtjes. De blondine staarde een beetje naar de grond, ze had zo haar redenen om volwassen mannen niet recht aan te kijken. Bij deze gedachte ging er weer een rilling over haar rug. Nu nog er achter zien te komen of deze man een assasijn was. Als dat zo zou zijn kon hij haar de weg naar het kamp wijzen. Echter stond er weer tegenover dat als hij geen assasijn was dit nog wel eens een gevecht zou kunnen worden. Met de neus van haar schoen draaide ze wat op de grond. Wat moest ze nu doen?

Even bekeek hij het meisje even, ze was wel duidelijk van zijn groep. Het viel hem echter wel op dat ze enkel naar beneden keek. Hij dacht even na en glimlachte toen. "Kijk je altijd zo naar beneden?" vroeg hij op een rustige toon. Hij probeerde haar blik te pakken te krijgen maar dat faalde toch wel hopeloos. Even keek hij op en om zich heen. "Ik ben Daryl, waar ben je naar opweg?" probeerde hij haar op te laten kijken, hij wou wel weten wie ze was. Hij stak zijn hand uit bij zijn naam. Ze was waarschijnlijk een leerling, zo jong zag ze er nog wel uit, de vraag was of ze al een mentor had die haar leerde wat ze nodig had. Hij vroeg af of uberhaupt iemand van zijn groep een leerling of mentor had nu hij net leider was geworden was het zijn taak om die te geven.

"Kijk je altijd zo naar beneden?" Zei de man na een korte stilte. Sena keek even opzij, haar hoofd had ze nog steeds een beetje naar beneden gericht. "Ik ben Daryl, waar ben je naar opweg?" Stelde man zich voor, om vervolgens meteen een vraag te stellen aan haar. Mij het zeggen van zijn naam stak de man beleeft zijn hand uit. Hier bij ving Sena een glimp op van een verborgen mes. Waarschijnlijk dus toch een assasijn. Voorzichtig keek het blonde meisje op en schudde even beleeft zijn had. "Mijn naam is Sena," stelde het meisje zichzelf voor met een kleine buiging. Na een korte aarzeling besloot ze het de man toch maar te vragen. "Kunt u mij de weg wijzen naar het assasin kamp?"

Kort glimlachte hij toen het meisje voorzichtig opkeek en zijn hand schudde, dat was al beter dan de hele tijd naar de grond te staren. Ze stelde zich voor als Sena en met een kleine buiging. Hij vond het wel grappig. Even bleef het stil maar toen besloot Sena iets te vragen. Het kamp, wist ze niet waar het kamp was? Was ze nieuw? Wow, dat zou hij als leider toch wel moeten weten. Maar ze was toch wel echt assassin. Hij knikte even. 'Sure, volg me maar' Toen hij zich omdraaide stond er een ander meisje voor hem. Iemand die dichterbij leeftijd bij hem kwam dan Sena deed. Waarschijnlijk teminste. 'We waren net opweg naar het kamp, wat doe jij hier?' vroeg hij terwijl hij naar de warrior keek. Hij hield er niet van als iemand hem vroeg wat hij deed. Dat maakte hij toch echt zelf wel uit.